Bahar çiçek kokuları ve ışıklı parmaklarıyla yine aklımızı çeldi ve kendimizi yine dağlara vurduk mayısın ilk günlerinde...
Olabildiğince baharın keyfini çıkarmak üzere sırtçantamızı tıka basa yiyecek ve içeceklerle doldurduk, yola çıktık ama yükümüzün ağırlığı yüzünden Kadıyayla'dan Domuzlu'ya çıkmak yerine Sarıalan'dan inmeye karar verdik. Yaklaşık 30-45dk çıkış yerine 15-20dk lık iniş çok daha cazip geldi fakat geçen kış çok fazla kar yağdığından patika ve civarı tamamen karla kaplıydı biz de sallana sallana inmeye başladık derelerin kenarından keyifle... Bu keyif biraz pahalıya patladı zira 15dk. lık yolumuz çok zorlu bir şekilde 5 saate çıktı ve dağda daha önce girmediğim bölgeelre girmiş oldum, yorucuydu ama kötü de olmadı. O akşam Domuzluya çok az bir mesafe kalmışken hava kararmak üzere olduğundan Kadıyayla civarına inip orada kamp yapmaya karar verdik.
Domuzluya ancak ertesi gün küçük sırtçantamızla çıktık, yine her bahar olduğu gibi yemyeşildi..
Yukarıdaki fotoğraf Domuzlu ve Kadıyayla arasındaki patikadan bir bölümdür. Kayın ağaçlarının taze yemyeşil yaprakları harikaydı..
Domuzluya ilk çıkışım ve kampım yine mayısın ilk günleriydi, 18 yıl önce... Bu çıkışta yine o ilk çıkışımı anımsadım.. İlerleyen yıllarda sayısız kez orada kamp yapmış olsam da ilk kampımı hala anımsıyorum...
Ağacın üstünde tulumların içinde,Lodos,orman,şarap veVan Gogh...
